Οι 9 βασικές επιπτώσεις της μεγάλης κατάθλιψης

Περιεχόμενο

• Οικονομία
• Πολιτική
• Κοινωνικός
• Ανεργία
• ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
• Χρηματιστήριο
• Εμπορικές συναλλαγές
• Ξεφούσκωμα
• Μακροπρόθεσμες επιπτώσεις

Κριτική από τον Eric Estevez είναι οικονομικός επαγγελματίας για μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Η εμπειρία του σχετίζεται τόσο με θέματα επιχειρηματικών όσο και προσωπικών χρηματοοικονομικών. Το άρθρο αναθεωρήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020 Διαβάστε το υπόλοιπο

Η Μεγάλη Ύφεση του 1929 κατέστρεψε την οικονομία των ΗΠΑ. Το ένα τρίτο όλων των τραπεζών απέτυχε. Η ανεργία αυξήθηκε στο 25% και η έλλειψη στέγης. Οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν κατά 67%, το διεθνές εμπόριο κατέρρευσε κατά 65% και ο αποπληθωρισμός αυξήθηκε πάνω από το 10%. Χρειάστηκαν 25 χρόνια για η χρηματιστηριακή αγορά να ανακάμψει.

Αλλά υπήρχαν επίσης κάποια ευεργετικά αποτελέσματα. Τα προγράμματα New Deal εγκατέστησαν προστατευτικά μέτρα ώστε να είναι λιγότερο πιθανό ότι η κατάθλιψη θα μπορούσε να συμβεί ξανά.

Συνολικά, η Μεγάλη Ύφεση είχε τεράστιο αντίκτυπο σε εννέα κύριους τομείς.

Οικονομία

Κατά τα πρώτα πέντε χρόνια της κατάθλιψης, η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 50%. Το 1929, η οικονομική παραγωγή ήταν 105 δισεκατομμύρια δολάρια, όπως μετράται από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Αυτό ισοδυναμεί με περισσότερα από 1 τρισεκατομμύρια δολάρια σήμερα.

Η οικονομία άρχισε να συρρικνώνεται τον Αύγουστο του 1929. Μέχρι το τέλος του έτους, 650 τράπεζες είχαν αποτύχει. Το 1930, η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 8,5%, σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης. Το ΑΕΠ μειώθηκε 16,1% το 1931 και 23,2% το 1932. Μέχρι το 1933, η χώρα είχε υποστεί τουλάχιστον τέσσερα χρόνια οικονομικής συρρίκνωσης. Παρήγαγε μόνο 56,4 δισεκατομμύρια δολάρια, τα μισά από αυτά που παρήγαγε το 1929.

Μέρος της συρρίκνωσης οφειλόταν στον αποπληθωρισμό. Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας, ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή μειώθηκε 27% μεταξύ Νοεμβρίου 1929 έως Μαρτίου 1933. Οι πτώσεις των τιμών έστειλαν πολλές εταιρείες σε πτώχευση.

Το BLS ανέφερε ότι το ποσοστό ανεργίας έφτασε στο 24,9% το 1933.

Οι δαπάνες New Deal ώθησαν την αύξηση του ΑΕΠ κατά 17% το 1934. Αυξήθηκε άλλο 11,1% το 1935, 14,3% το 1936 και 9,7% το 1937.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες New Deal το 1938. Η κατάθλιψη επέστρεψε και η οικονομία συρρικνώθηκε 6,3%.

Οι προετοιμασίες για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έφεραν αύξηση 7% το 1939 και 10% το 1940. Την επόμενη χρονιά, η Ιαπωνία βομβάρδισε το Περλ Χάρμπορ και οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Νέα Συμφωνία και οι δαπάνες για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μετατόπισαν την οικονομία από μια καθαρή ελεύθερη αγορά σε μια μικτή οικονομία. Εξαρτάται πολύ περισσότερο από τις κυβερνητικές δαπάνες για την επιτυχία της. Το χρονοδιάγραμμα της Μεγάλης Ύφεσης δείχνει ότι αυτή ήταν μια σταδιακή - αν και απαραίτητη διαδικασία.

Πολιτική

Η κατάθλιψη επηρέασε την πολιτική ανακινώντας την εμπιστοσύνη στον απέραντο καπιταλισμό. Αυτός ο τύπος οικονομικών laissez-faire είναι αυτός που υποστήριξε ο Πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ και είχε αποτύχει.

Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι ψήφισαν τον Φράνκλιν Ρούσβελτ. Τα κεϋνσιανά οικονομικά του υποσχέθηκαν ότι οι κρατικές δαπάνες θα τερματίσουν την ύφεση. Το New Deal λειτούργησε. Το 1934, η οικονομία αυξήθηκε 17% και η ανεργία μειώθηκε.

Αλλά η FDR ανησυχούσε για την προσθήκη στο χρέος των 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Μείωσε τις κυβερνητικές δαπάνες το 1938 και η κατάθλιψη ξαναρχίζει. Κανείς δεν θέλει να κάνει ξανά αυτό το λάθος. Οι πολιτικοί βασίζονται αντ 'αυτού στις δαπάνες ελλείμματος, στις φορολογικές περικοπές και σε άλλες μορφές επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτό δημιούργησε ένα επικίνδυνα υψηλό χρέος στις ΗΠΑ.

Η κατάθλιψη έληξε το 1939 καθώς οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η αλλαγή στις δαπάνες οδήγησε στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι στρατιωτικές δαπάνες είναι καλές για την οικονομία. Αλλά δεν κατατάσσεται καν ως ένας από τους τέσσερις καλύτερους πραγματικούς τρόπους δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Κοινωνικός

Η ξηρασία του Dust Bowl κατέστρεψε τη γεωργία στο Midwest. Διήρκεσε 10 χρόνια για τους περισσότερους αγρότες να αντέξουν. Για να επιδεινωθούν τα πράγματα, οι τιμές των γεωργικών προϊόντων μειώθηκαν στο χαμηλότερο επίπεδο από τον εμφύλιο πόλεμο. Καθώς οι αγρότες έφυγαν αναζητώντας εργασία, έγιναν άστεγοι. Σχεδόν 6.000 shantytowns, που ονομάζονται Hoovervilles, ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1930.

Το 1933, η απαγόρευση καταργήθηκε. Αυτό επέτρεψε στην κυβέρνηση να εισπράξει φόρους επί των πωλήσεων νόμιμου αλκοόλ. Η FDR χρησιμοποίησε τα χρήματα για να πληρώσει για τη Νέα Συμφωνία.

Η κατάθλιψη ήταν τόσο σοβαρή και διήρκεσε τόσο πολύ που πολλοί πίστευαν ότι ήταν το τέλος του αμερικανικού ονείρου. Αντ 'αυτού, άλλαξε αυτό το όνειρο για να συμπεριλάβει το δικαίωμα στα υλικά οφέλη. Το αμερικανικό όνειρο, όπως οραματίστηκε από τους ιδρυτές πατέρες, εγγυάται το δικαίωμα να επιδιώκει το δικό του όραμα ευτυχίας.

Ανεργία

Το 1928, το τελευταίο έτος του Roaring Twenties, η ανεργία ήταν 4,2%. Αυτό είναι μικρότερο από το φυσικό ποσοστό ανεργίας. Μέχρι το 1930, είχε υπερδιπλασιαστεί σε 8,7%, ενώ το 1932 είχε αυξηθεί σε 23,6%. Έφτασε στο 1933, φτάνοντας περίπου το 25%. Σχεδόν 15 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι. Αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας που έχει καταγραφεί ποτέ στην Αμερική.

Τα προγράμματα New Deal συνέβαλαν στη μείωση της ανεργίας σε 21,7% το 1934, 20,1% το 1935, 16,9% το 1936 και 14,3% το 1937. Ωστόσο, οι λιγότερο ισχυρές κυβερνητικές δαπάνες το 1938 επέστρεψαν την ανεργία στο 19%. Έμεινε πάνω από το 10% έως το 1941, σύμφωνα με μια ανασκόπηση του ποσοστού ανεργίας ανά έτος.

ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Κατά τη διάρκεια της κατάθλιψης, το ένα τρίτο των τραπεζών της χώρας απέτυχε. Μέχρι το 1933, 4.000 τράπεζες είχαν αποτύχει. Ως αποτέλεσμα, οι καταθέτες έχασαν 140 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι για να ανακαλύψουν ότι οι τράπεζες είχαν χρησιμοποιήσει τις καταθέσεις τουςεπενδύστε στο χρηματιστήριο. Έσπευσαν να βγάλουν τα χρήματά τους πριν ήταν πολύ αργά. Αυτά τα «τρεξίματα» ανάγκασαν ακόμη και καλές τράπεζες να μη λειτουργούν. Ευτυχώς, αυτό σπάνια συμβαίνει πια.

Οι καταθέτες προστατεύονται από την Federal Deposit Insurance Corporation. Το FDR δημιούργησε αυτό το πρόγραμμα κατά τη Νέα Συμφωνία.

Χρηματιστήριο

Το χρηματιστήριο έχασε το 90% της αξίας του μεταξύ 1929 και 1932. Δεν ανέκαμψε για 25 χρόνια. Οι άνθρωποι έχασαν όλη την εμπιστοσύνη τους στις αγορές της Wall Street. Επιχειρήσεις, τράπεζες και μεμονωμένοι επενδυτές εξαφανίστηκαν. Ακόμα και άνθρωποι που δεν είχαν επενδύσει έχαναν χρήματα. Οι τράπεζες τους επένδυσαν τα χρήματα από τους λογαριασμούς ταμιευτηρίου τους.

Εμπορικές συναλλαγές

Καθώς οι οικονομίες των χωρών επιδεινώθηκαν, ανέπτυξαν εμπορικά εμπόδια για την προστασία των τοπικών βιομηχανιών. Το 1930, το Κογκρέσο πέρασε τα τιμολόγια Smoot-Hawley, ελπίζοντας να προστατεύσει τις θέσεις εργασίας των ΗΠΑ.

Αντίποιες άλλες χώρες. Αυτό δημιούργησε εμπορικά συγκροτήματα βασισμένα σε εθνικές συμμαχίες και εμπορικά νομίσματα. Το παγκόσμιο εμπόριο υποχώρησε 66% όπως μετρήθηκε σε δολάρια και 25% στο συνολικό αριθμό μονάδων. Μέχρι το 1939, ήταν ακόμα χαμηλότερο από το επίπεδο του το 1929.

Εδώ συνέβη το ΑΕΠ των ΗΠΑ για τα πρώτα πέντε χρόνια της κατάθλιψης:

• 1929: 103,6 δισεκατομμύρια δολάρια
• 1930: 91,2 δισεκατομμύρια δολάρια
• 1931: 76,5 δισεκατομμύρια δολάρια
• 1932: 58,7 δισεκατομμύρια δολάρια
• 1933: 56,4 δισεκατομμύρια δολάρια

Ξεφούσκωμα

Οι τιμές μειώθηκαν κατά 30% μεταξύ 1930 και 1932. Ο αποπληθωρισμός βοήθησε τους καταναλωτές των οποίων το εισόδημα είχε μειωθεί. Ωστόσο, πλήττει τους αγρότες, τις επιχειρήσεις και τους ιδιοκτήτες σπιτιού. Οι πληρωμές ενυπόθηκων δανείων τους δεν είχαν μειωθεί 30%. Ως αποτέλεσμα, πολλοί αθετήθηκαν. Έχασαν τα πάντα και έγιναν μετανάστες αναζητώντας εργασία όπου μπορούσαν να το βρουν.

Ακολουθούν οι αλλαγές στις τιμές κατά τη διάρκεια των ετών κατάθλιψης:

• 1929: 0.6%
• 1930: -6.4%
• 1931: -9.3%
• 1932: -10.3%
• 1933: 0.8% 
• 1934: 1.5%
• 1935: 3.0%
• 1936: 1.4%
• 1937: 2.9%
• 1938: -2.8%
• 1939: 0.0%
• 1940: 0.7%
• 1941: 9.9%

Μακροπρόθεσμες επιπτώσεις

Η επιτυχία του New Deal έκανε τους Αμερικανούς να αναμένουν ότι η κυβέρνηση θα τους σώσει από κάθε οικονομική κρίση. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Κατάθλιψης, οι άνθρωποι βασίστηκαν στον εαυτό τους και ο ένας στον άλλο για να περάσουν. Το New Deal σήμαινε ότι θα μπορούσαν να βασίζονται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση αντ 'αυτού.

Η FDR τροποποίησε το χρυσό πρότυπο για να προστατεύσει την αξία του δολαρίου. Αυτό έθεσε το προηγούμενο για τον πρόεδρο Richard Nixon να το τελειώσει εντελώς το 1973.

Η διοίκηση δημοσίων έργων New Deal (PWA) δημιούργησε πολλά από τα σημερινά αξιοθέατα. Τα εμβληματικά κτίρια περιλαμβάνουν το Chrysler Building, το Rockefeller Center και το Dealey Plaza στο Ντάλας. Οι γέφυρες περιλαμβάνουν τη γέφυρα Golden Gate του Σαν Φρανσίσκο, τη γέφυρα Triborough της Νέας Υόρκης και την εθνική οδό Florida Keys '. Άλλα δημόσια έργα εποχής κατάθλιψης περιλαμβάνουν το αεροδρόμιο La Guardia, τη σήραγγα του Λίνκολν και το φράγμα Hoover. Επίσης, κατασκευάστηκαν τρεις ολόκληρες πόλεις: Greendale, Wisconsin. Greenhills, Οχάιο; και Greenbelt, Μέριλαντ.